| Chapter 2 |
1 | Atėherė Jona iu lut Zotit, Perėndisė tė tij, nga barku i peshkut dhe tha:
|
2 | "Nė fatkeqėsinė time i thirra Zotit dhe ai m`u pėrgjigj; nga gjiri i Sheolit i thirra dhe ti e dėgjove zėrin tim.
|
3 | Mė hodhe nė njė vend tė thellė, nė zemėr tė deteve, rryma mė mori dhe gjithė dallgėt e tua dhe valėt e tua mė kaluan sipėr.
|
4 | Atėherė thashė: U dėbova nga prania jote. Megjithatė do tė shikoj akoma nė drejtim tė tempullit tėnd tė shenjtė.
|
5 | Ujėrat mė kanė rrethuar deri nė shpirt, humnera mė ka mbėshtjellė, algat u mblodhėn rreth kokės sime.
|
6 | Zbrita deri nė themelet e maleve, toka mbylli shufrat e saj pas meje pėr gjithnjė, por ti e ngrite jetėn time nga gropa, o Zot, Perėndia im.
|
7 | Kur shpirti im po ligėshtohej brenda meje, kujtova Zotin, dhe lutja ime arriti deri te ti, nė tempullin tėnd tė shenjtė.
|
8 | Ata qė jepen pas kotėsive tė rreme braktisin vetė burimin e hirit tė tyre.
|
9 | Por unė me zėra lėvdimi do tė ofroj flijime dhe do tė plotėsoj betimet qė kam bėrė. Shpėtimi i pėrket Zotit".
|
10 | Atėherė Zoti i foli peshkut dhe peshku e volli Jonan nė breg.
|